Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bork Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Hic ambiguo ludimur. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?

Quonam modo? Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Qualem igitur hominem natura inchoavit? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.

Quid ad utilitatem tantae pecuniae?

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Esse enim, nisi eris, non potes. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Tria genera bonorum; Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem?
Bonum appello quicquid secundurn naturam est, quod contra malum, nec ego solus, sed tu etiam, Chrysippe, in foro, domi;
Sit sane ista voluptas.

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.
Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;
Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

Sed cum, quod honestum sit, id solum bonum esse dicamus,
consentaneum tamen est fungi officio, cum id officium nec in
bonis ponamus nec in malis.

Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;

Ita, quae mutat, ea corrumpit, quae sequitur sunt tota Democriti, atomi, inane, imagines, quae eidola nominant, quorum incursione non solum videamus, sed etiam cogitemus;

Nihilo magis.: Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
Non igitur bene.: Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.
Idem adhuc;: Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.
Bork: Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.